Krzysztof Kaźmierczak
Patron sali gimnastycznej
Krzysztof Kaźmierczak
Patron sali gimnastycznej
Mecenat sprawowała: Firma Skup Skór Surowych ,, Z&Z’’ A. Zielińskiej i S. Kaźmierczaka.
Data nadania imienia: 10 listopada 1999 r.
Urodził się 13 lutego 1976 roku w Wągrowcu. Wraz z matką Krystyną, zd. Witt, ojcem Stanisławem i siostrą Arletą mieszkał w Czesławicach. Tam też w roku 1983 rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Dwa lata później cała rodzina przeprowadziła się do Gołańczy. W ten sposób od stycznia 1985 r. Krzysztof stał się uczniem klasy II Szkoły Podstawowej w Gołańczy. Okazał się bardzo zdolnym, a co ważniejsze pracowitym i ambitnym uczniem. Każdego roku otrzymywał świadectwa z wyróżnieniem oraz nagrody książkowe, a Jego rodzice listy gratulacyjne i podziękowania za wychowanie tak wspaniałego syna. Swoich nauczycieli i wychowawców darzył zaufaniem i autorytetem. Ulubione przedmioty Krzysztofa, których uczył się z dużą przyjemnością to historia, geografia oraz wychowanie fizyczne. Każdy trening drużyny piłki ręcznej był dla niego sprawą najważniejszą. Właśnie sport obok nauki stał się Jego drugą pasją. Miał niesamowity dar zjednywania sobie kolegów, był wobec nich bardzo szczery, oddany i życzliwy. Jako kapitan drużyny piłki ręcznej i nożnej potrafił zjednoczyć drużynę i zachęcić do wspólnej walki. Jego drużyny zdobywały laury w finałach wojewódzkich. Indywidualnie startował też w biegach przełajowych i innych dyscyplinach lekkoatletycznych. Wielokrotnie zatem imię gołanieckiej szkoły było wymieniane wśród imion najlepszych szkół za sprawą Krzysztofa. Przez ostatni rok nauki w szkole pełnił zaszczytną funkcję chorążego pocztu sztandarowego, którą powierza się tylko najlepszym, a wręcz wzorowym uczniom szkoły. W roku 1991 ukończył szkołę z wyróżnieniem i rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Wielkopolskich w Wągrowcu. Po maturze zamierzał podjąć studia w Akademii Wychowania Fizycznego, a gdyby nie został przyjęty, chciał studiować historię względnie geografię. Miał też swoje marzenia. Wielką radość, sprawiały mu wycieczki krajoznawcze. Chciał poznać piękną polską ziemię. Zamierzał też w przyszłości zapracować na wycieczkę marzeń. Miała to być wycieczka nad Amazonkę. Kochał zwierzęta, miał ulubionego psa i oswojoną lisicę. Niestety, nie zdążył zrealizować swoich planów i zamierzeń. W dniu 26 kwietnia 1993 r. zginął w wypadku samochodowym. Jego nagła śmierć była ciężkim ciosem zarówno dla Rodziców, jak i nauczycieli, wychowawców, koleżanek, kolegów, dla wszystkich, którzy Go znali lub kiedykolwiek zetknęli się z tym wyjątkowym, młodym człowiekiem.
