Paweł Pelczarski
Patron sali nr 22
Paweł Pelczarski
Patron sali nr 22
Mecenat sprawuje: Firma Przewóz Osób Z. Cieślik
Data nadania imienia: 7 listopada 2014 r.
Urodził się 6 stycznia 1917 r. w Broughton Pa. W USA. Ojciec Józef był emigrantem, przez 12 lat pracował w kopalni węgla. Matka Maria zd. Krukar. Miał dwóch braci: Michała i Józefa. Do Polski powrócili w 1921 r. i zakupili gospodarstwo rolne w Morakowie. Tam też ukończył 4-letnią szkołę powszechną. Dalszą naukę kontynuował Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Wągrowcu. W 1936 r. zdał egzamin dojrzałości i otrzymał dyplom uprawniający do nauczania w szkole powszechnej. Po ukończeniu seminarium nie mógł znaleźć pracy jako nauczyciel, ale prowadził społecznie świetlicę młodzieży wiejskiej w Morakowie. Organizował zajęcia biblioteczne, sportowe, teatralne oraz prowadził trzygłosowy chór. Od 1 września 1938 r. do 30 czerwca 1939 r. pracował w szkole w Sośni, w gminie Białoszewo w powiecie Szczuczyn, obecnie województwo podlaskie. Szkoła w Sośni nie miała nawet lokalu na izbę lekcyjną. Paweł Pelczarski własnoręcznie wykonywał mapy historyczne, zbiory ilustracji i obrazów. Nawiązał współpracę z wojskiem, otrzymał nawet radioodbiornik. Uczniowie przygotowywali upominki świąteczne dla żołnierzy. Wybuch II wojny światowej zastał go u rodziców w Morakowie. Już wieczorem, 1 września 1939 r., został zmuszony do opuszczenia domu i razem z matką i bratem wyruszył w kierunku Gniezna. Rodzina powróciła do Morakowa, o on zgłosił się na ochotnika do wojska. Został wcielony do obrony Gniezna. Po upadku Poznania i ponad miesięcznej tułaczce powrócił do rodzinnego domu. W czasie wojny został skierowany przez Niemców do kopania karpników w Łukowie. Od 1942 r. do końca wojny pracował w mleczarni w Morakowie. Do pracy nauczycielskiej powrócił 1 kwietnia 1945 r. Jego zadaniem było zorganizowanie szkoły w rodzinnej miejscowości, a po powrocie przedwojennej nauczycielki ustąpił jej miejsca. 1 maja 1945 r. objął posadę kierownika szkoły w Wiśniewku, gmina Damasławek. Organizował szkołę, własnoręcznie przepisywał podręczniki, wykonywał tablice, zbierał książki od różnych ludzi. Został urlopowany ze względu na chorobę matki, na czas od 15 listopada 1945 r. do 31 sierpnia 1946 r. Potem powrócił do pracy w szkole w Wiśniewie. 30 października 1946 r. zawarł związek małżeński z Lucyną zd. Rakoczy. 31 lipca 1954 r. został zmuszony do złożenia rezygnacji z pracy przez ówczesne władze polityczne. Był to dla całej rodziny bardzo ciężki okres. Miał wtedy czworo dzieci: Teresę, Barbarę, Jacka i Wojciecha. Córka Anna urodziła się w 1961 r. Mimo usilnych starań nie mógł znaleźć pracy jako nauczyciel. Pracował przez dwa lata w gospodarstwie rolnym swojego teścia. Od 15 listopada 1956 r. do sierpnia 1973 r. pracował w Szkole Podstawowej w Morakowie. W 1961 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Poznaniu na kierunku biologia. Od 1 września 1973 r. do 1976 r. pracował w Zbiorczej Szkole Gminnej w Gołańczy jako nauczyciel biologii. Po 39 latach pracy w 1977 r. przeszedł na emeryturę. Piastował szereg funkcji społecznych. Za swoja pracę społeczną i pedagogiczną był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Odznakę Zasłużony Działacz Frontu Jedności Narodowej, Odznakę Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Medal Karola Libelta, Złotą Odznakę ZNP, Odznakę Zasłużony Opiekun Społeczny, odznakę za 50 lat przynależności do ZNP, odznakę Zasłużony dla Rozwoju Oświaty Województwa Pilskiego, Medal Rady Postępu Pedagogicznego. Ponadto trzykrotnie był wyróżniony Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania. Zmarł 23 września 2012 r. Został pochowany w Czeszewie.
